Omschrijving

 

De kerk is een neogotisch bedehuis (1888) met geklasseerde westtoren (1576). De toegangslaan met lindenrij is gemarkeerd door een gietijzeren hekpijlers met vaasbekroning en een gesmeed ijzeren hek. Rond de kerk zijn er een omhaagd kerkhof en oorlogsgraven van het Gemenebest (WOII). Rechts van het portaal is er een roepsteen.

 

Bouwhistoriek

 

De eerste kerk werd door een brand tijdens een Frans-Vlaamse veldslag in 1297 verwoest.

De kerk werd in gotische stijl in de 15de eeuw volledig heropgebouwd en voorzien van een bakstenen toren, die in 1576 werd voltooid.

In 1876 werd de toren naar ontwerp van architect P. Buyck gerestaureerd.

In 1882 brandde de kerk voor een tweede maal af, met uitzondering van de westtoren. De kerk werd in neogotische stijl naar ontwerp van architect J. Vinck (Veurne) in 1888 volledig heropgebouwd.

De bakstenen torenspits werd op 30 mei 1940 tijdens de tweede wereldoorlog vernield en werd  naar oorspronkelijk model in 1962 heropgericht.

 

​

Architectuur

 

De plattegrond ontvouwt een westtoren, een midden- en twee zijbeuken met vlakke sluiting van vijf traveeën, een hoofdkoor van twee rechte traveeën en driezijdige sluiting met aanleunende sacristieën tegen noordelijke- en zuidelijke gevel.

Het is een verankerd gebouw van gele baksteen op sokkel, met hergebruik van ijzerzandsteen van het voormalig romaans bedehuis in onderbouw van de traptoren. Afdekking door middel van zadeldaken.

 

Vierkante westtoren bestaat uit drie ongelijke geledingen, gestut door middel van op elkaar gestelde hoeksteunberen met versnijdingen, voorzien van korf- en accoladeboogvormige casementen, uitlopende op pinakelvormige hoektorentjes onder stenen spits met hogers. Het westportaal is deels vernieuwd na WOII: korfboogdeur in geprofileerde spitsboogomlijsting onder druiplijst; blinde spitsboognissen met maaswerk op gezamenlijke afzaat in boogveld, nieuw stenen Sint-Bertinusbeeld op sokkel in centrale nis. Spitsbogig tweelicht waarrond sporen van brede spitsboog (verwijzend naar voormalige kruisingstoren?) en klein korfboogvenster in noord- en zuidgevel. Aanleunend ten zuidwesten is er een polygonaal traptorentje voorzien van lichtgleuven en aflijnende tandlijst, onder lage spits. De tweede geleding is onderverdeeld in twee korfbogige muurnissen (bakstenen maaswerk in top); doorlopende afzaat, met centraal geprofileerde korfboognis; nissen herhaald in overige zijden. De derde geleding heeft geprofileerde, spitsbogige galmgaten (tweelichten) met afzaat en doorlopende druiplijst ter hoogte van bovenste geleding en eindigt met een vlakke (blinde) borstwering op kordon met een gevelsteen met jaartal 1576 in de westgevel. Bakstenen naaldspits met hogers en dakkapellen bekroont de vierkante westtoren.

 

Het schip en koor zijn afgelijnd door middel van tandlijst met dropmotief; traveeën geritmeerd door middel van steunberen met versnijdingen en spitsbogige tweelichten. De westgevel van zijbeuken is in de vorm van een puntgevel met aandak, schouderstukken en kruisvormig topstuk; spitsboogvenster idem schip en koor; geprofileerd rondboognisje in top. Er is een identieke noord- en zuidsacristie in neostijl met een aflijnende tandlijst. De vorm van het kerkgebouw is een basilicaal schip van vijf traveeën met bakstenen spitsbogige scheibogen, rustend op zuilen met achtzijdige sokkel en knoppenkapiteel van Doornikse hardsteen; bovenmuur, eveneens van baksteen, geritmeerd door middel van bepleisterde en beschilderde halfzuiltjes, steunend op vermelde kapitelen; overwelving door middel van bakstenen kruisribgewelven; afwisselend gebruik van rode en gele bakstenen.

 

Interieur

​

Er is een geklasseerd orgel van de orgelbouwers Van Bever uit Laken, dat in 1906 werd geleverd.

Beeldengroepen van de altaren "Aanbidding der Wijzen", "Besnijdenis van Jezus" en "Opdracht van Jezus in de tempel", gepolychromeerd steen, 16de eeuw, in stenen hoofdaltaar. Neogotisch koorgestoelte en biechtstoelen.

​

Bron: Agentschap Onroerende Erfgoed Vlaanderen

​